Vanmorgen waren we al vroeg uit de veren. Vera en Demi konden niet meer slapen, zo zenuwachtig waren ze. “Oh my, oh my! Vandaag is het zo ver!” blaten Vera en Demi. Het was een drukte van jewelste met veel gekibbel over en weer. “Vera, weet jij al hoe je het wilt hebben? Ik kan niet goed kiezen… Het is natuurlijk van groot belang dat ons nieuwe kapsel perfect is. We zijn niet voor niets stamboekschapen! Én we moeten er nog maanden mee lopen, we moeten er echt piekfijn uit komen te zien!”

“Pfff vermoeiende dochters zijn het af en toe…” Al dat gemekker, het lijken wel geiten. Toen ik voorstelde gewoon te gaan voor een kort model, lekker fris nu de zomer er weer aan komt, toen barstte discussie pas echt los. Verontwaardigd riepen Vera en Demi in koor: “Maar mam, al die mensen die ons komen bezoeken, wat zullen die dan wel niet denken?!”

Het gekibbel hield al snel op, want hij kwam aangereden. Schaapscheerder Vincent voorziet ons vandaag van een nieuw kapsel. Hij komt de stal in gelopen en legt rustig zijn spulletjes klaar. Één voor één mogen we mee de stal uit om geschoren te worden. Beetje ongemakkelijk is het altijd wel, rechtop zitten, even op je zij etc. Maar Vincent is gelukkig heel goed in wat hij doet. En we kennen hem al een beetje. Niet lang daarna staan we alledrie kortgeschoren weer in de stal, Vincent zegt nog even gedag en gaat snel verder om ook andere schapen van een nieuw kapsel te voorzien.

Wij konden met een fris kapsel de wei weer in. Zelfs Vera en Demi zijn blij met hun nieuwe coupe.