Hallo allemaal! Ik had pas een  hele leuke dag. Mijn baasje kwam ‘s morgens aan en had een vriendin van haar meegenomen! Het zag er naar uit alsof ze grote plannen hadden, maar eerst gingen ze nog even kletsen… pffff wat duurt dat lang!! Ik werd ongeduldig. Ik had lekker veel energie en schraapte met mijn hoeven. Gelukkig had mijn baasje dat door en pakte mijn touw. We gingen wandelen!

Het begin van de route kende ik al heel goed, maar na een tijdje werd het iets moeilijker. Overal om mij heen gebeurde zoveel, en ik wil natuurlijk wel alles zien en in de gaten houden! Kinderen in speeltuintjes, grote vrachtwagens, spoorbomen met grote gele treinen…. Wat die mensen wel allemaal niet verzinnen! Ook zijn er paadjes die heel vreemd ruiken. Ik loop met mijn neus helemaal tot de grond om erachter te komen wat dit allemaal betekent. Stiekem pak ik dan natuurlijk (als mijn baasje niet oplet) ook weleens een lekkere hap gras mee 😉

Toen kwamen we bij bruggetjes! Die vind ik wel erg spannend, vooral het geluid van mijn hoeven erop en het water onder mij. Ik zette me al vrij snel over de angst heen en mijn baasje was supertrots op mij! Zou het dan kunnen dat bruggetjes misschien wel helemaal niet zo eng hoeven te zijn?! Hmm.. Weer wat geleerd!

Toen gebeurde er iets geks. Een groot, rood, gevaarte vloog ineens vlak boven mijn hoofd. Wat was dat nou weer? Een man die in een weiland stond hield touwen vast en leek het rode ding te besturen. Ik brieste en spande alle spieren in mijn lijf. Ik probeerde mij te verstoppen achter mijn baasje of weg te rennen maar het lukte me niet. Toch bleef mijn baasje heel rustig, had ze het rode ding dan niet gezien?! Of… was het misschien dan toch niet zó eng? We liepen verder en toen praatte mijn baasje zelfs even met de man! Ik bleef op een afstandje, maar na een tijdje liet mijn baasje mij naar het gekke rode ding komen, dat inmiddels op de grond lag. Ik mocht er even aan ruiken en wat bleek? Het viel eigenlijk wel mee! Toch was ik wel opgelucht toen we weer verder mochten.

Daar stonden namelijk andere paardjes en dat was heel interessant om naar te kijken! Ik heb zelf even naar ze gehinnikt! (En daarmee mijn baasje een beetje doof gemaakt hihi) Daarna gingen mijn baasje en haar vriendin foto’s en selfies maken, met mij erbij. Ja dààg! Ik had heel veel energie en had totaal geen zin om even stil te staan voor de foto. Die foto’s zijn dus ook niet helemaal gelukt, maar ze konden er wel om lachen! Uiteindelijk zijn er zelfs tóch nog een paar leuke uitgekomen, zoals hiernaast!

Daarna gingen we weer naar huis. Terug langs de paardjes, de bruggetjes, de spoorbomen en uiteindelijk was ik weer thuis! Het was heel erg leuk, maar ik was wel moe. Na een heerlijke emmer muesli galoppeerde ik weer keihard terug naar de wei om lekker uit te rusten. Dat had ik wel verdiend!