Sinds september 2016 zijn mijn weekenden een stukje mooier, leuker en gezelliger geworden omdat ik er zo’n 20 nieuwe vriendjes bij heb gekregen. Ieder weekend ga ik met heel veel plezier en liefde naar deze vriendjes toe om ze te voeren, te verzorgen en met ze in de wei rond te hangen. Zodra ik met de auto of fiets aangereden kom, herkennen ze me al vanaf het moment dat ik de hoek om kom en begroeten ze me luidkeels. Een warm onthaal waardoor iedere keer weer een grote glimlach op mijn gezicht verschijnt. Linda en Anna (de ezels) komen direct naar het hek toe om de eerste knuffels van een hele reeks in ontvangst te nemen. Puck en Pip staan met z’n tweetjes hongerig te wachten voor de ingang van de stal waarbij het nodige geluid wordt geproduceerd. Het maakt niet uit hoe kort geleden het is geweest dat ze hebben gegeten, die twee kleine boefjes hebben altijd honger! Dit is inmiddels ook goed te zien aan hun omvang, waardoor ze lijken op kleine bolletjes wol. Heerlijk om mee te knuffelen! Zodra ik de stal binnen kom lopen laten ook de schapen met een behoorlijk stemgeluid weten dat ook zij wel iets lusten. De geiten (Diva en haar zoon Foetsie) mekkeren er rustig tussendoor. Eén en al gezelligheid en geluid gedurende de eerste minuten dat ik in de stal ben. Het geluid komt tot een hoogtepunt wanneer ik de kist met het voer open.

Vanaf het moment dat de brokjes en het hooi tot hun beschikking zijn, is iedereen lekker aan het eten, wat zo nu en dan gepaard gaat met ruzietjes onderling. M’n vrienden zijn weer rustig en tevreden na een gulzige eetpartij en hebben weer aandacht voor de buitenlucht en wat gezelligheid. Als het weer het toestaat zit ik gezellig samen met hen bij het huisje dat midden in de wei staat. Lekker genieten van het zonnetje en aandacht zoeken bij de mensen die hun hondjes komen uitlaten. Ik hou het uren vol, alleen maar naar ze kijken en zien wat ze allemaal aan het doen zijn. Vooral Debra, Vera en Demi (de schapen) toveren steeds weer een lach op mijn gezicht met hun gedrag. Altijd maar achter elkaar aan lopen en je glazig aankijken als je wat naar ze roept. Foetsie vindt het altijd in eerste instantie een beetje spannend om in de buurt te komen, maar vijf minuten later komt hij bij me liggen en knuffelt erop los. Wat is het toch heerlijk om die lieverds om me heen te hebben!!

Groetjes,

Lisette