Diva woont alweer bijna een jaar op Het Lachende Paard  en ze heeft het goed naar haar zin. Na zo’n verhuizing valt er natuurlijk een heleboel te ontdekken. Nieuwe stal- en weidegenootjes, nieuwe mensen en een nieuwe omgeving. Voorheen woonde Diva in het bos, tussen de bomen en weilanden. Zo middenin de stad valt er voor haar heel wat te beleven! Tijdens een wandelingetje door de wijk kwam er laatst een veegwagen langsgereden, en onderweg naar het bos kwamen we kinderen op wieltjes tegen. Echt waar, ze rolden zo voorbij! Diva liet zich nooit zo snel gek maken, deze dame op leeftijd heeft al heel wat gezien in haar leven. Maar na dit soort maffe toestanden is ze toch altijd weer opgelucht als ze weer terug bij de andere paardjes is.

Steeds als het lijkt alsof ze alles wel gezien heeft, komt er toch weer iets nieuws voorbij. Een van de laatste ontdekkingstochten leidde haar naar de stal. Die kende ze al van de buitenkant, maar binnen kwam ze eigenlijk nooit. Nu het winterweer zijn intrede doet, mag ze soms even mee naar binnen. Zo kwam het dat ze onlangs pas echt eens kon rondneuzen daarbinnen. Nieuwsgierig gluurde ze bij de haar buren en controleerde even of het hooi aan de overkant toevallig smaakvoller was.

Nadat ze Anna en Elsa en ook kleine Pip even gedag had gezegd, viel haar oog op een blauwe ton die haar bekend voorkwam… Na een snelle snuffelinspectie wist ze het zeker: die ton stond ook in haar vorige huis, daar zaten brokjes in! Nu moet je weten, deze dame is dan wel op leeftijd maar nog zeker niet dement. Ze kende vroeger een trucje met deze ton. Ook al was het even geleden, ze wist echt nog wel hoe die open moest! Meer dan een paar tellen was er niet voor nodig, of ze had zichzelf toegang verschaft tot een vervroegd kerstmaal. Een triomfantelijke blik was het resultaat! (En haar baasje zal met kerst dus iets beters moeten verzinnen…)

Fijne feestdagen allemaal!