Super hier bij Het Lachende Paard! Ik heb een hele hoop nieuwe mensen en dieren leren kennen, zo gezellig! Al helemaal wanneer mensen de stal of de wei in komen, dan ga ik heel dichtbij, precies voor hun voeten staan. Zo, nu moeten ze me wel aaien.

Of ook leuk, als mensen eigenlijk iets anders komen doen. Bijvoorbeeld Anna ophalen of uitmesten, als je maar lang genoeg voor hun voeten gaat staan, dan raken ze in de war. Muhaha… Dan zijn ze volledig afgeleid en soms gaan ze ook nog eens voor mij aan de kant!

Alleen bleek dat er ook mensen zijn die het spel kennen. Mens Sanne had snel bedacht het mee te spelen. Niet alleen vond ze het net zo grappig als ik, ook bedacht ze dat ík misschien de goede kant op kon lopen. “Ja hallo, zo werkt het niet! Iedereen doet wat ik wil, niet andersom natuurlijk”. Maar mens Sanne moest nog harder lachen en werd pas echt blij toen ik een stapje achteruit zette. “Hmmm, eigenlijk is het niet zo moeilijk. En ook nog eens best gezellig”.

Toen mocht ik zo’n ding om mijn hoofd, halster noemen mensen dat. En met dat ding om mocht ik de wei uit. “Oe leuk, ontdekkingstocht!” Als een speurhond keek ik rustig en nieuwsgierig rond. “Kom, gaan we een stukje verder” zei mens Sanne. Een leuk idee vond ik en zo liepen we ons eerste rondje door de wijk. 

Tussendoor probeerde ik mens Sanne stiekem om te duwen, of ineens de andere kant op te lopen. “Ja, ja, ja, hmm toch niet.” Oké samen dezelfde kant op lopen bleek toch een stuk gezelliger.

Misschien hebben die mensen wel eens goede ideeën…